ในทางวัฒนธรรมก็เป็นที่ชัดเจนเช่นกันว่าเยอรมนีหมกมุ่นอยู่กับป่าไม้โดยสัญชาตญาณ จากนิทานพื้นบ้านของบราเดอร์กริมม์ที่ซึ่งป่าไม้เป็นสัญลักษณ์ของโลกแห่งความเชื่อไปจนถึงงานเขียนล่าสุดของนักป่าไม้ชาวเยอรมัน(ผู้เขียนหนังสือขายดีของ New York Times เรื่อง The Hidden Life of Trees: What They Feel, How They Communicate) แม่ลายของป่าแทบจะหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ แนวคิดเรื่องการเข้าไปในป่าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันสำหรับพวกเราชาวเยอรมัน” Wegmann บอกฉัน“ แม้ว่าเราจะเป็นประเทศอุตสาหกรรมมากที่สุดแห่งหนึ่งในโลก แต่คุณไม่จำเป็นต้องไปหาป่าที่นี่ . เราเป็นคนป่าแม้จะย้อนกลับไปในสมัยอาณาจักรโรมันเมื่อชาวโรมันอธิบายว่าเราเป็นเช่นนั้น "

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Wegmann หมายถึง Publius Cornelius Tacitus นักประวัติศาสตร์ชาวโรมันซึ่งเป็นนักวิชาการคนแรกที่เขียนเกี่ยวกับชนเผ่าดั้งเดิมและความรักในป่าในเจอร์มาเนียซึ่งเป็นเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ของเขาที่เขียนขึ้นในปีค. ศ. 98 ของดินแดนของชาวทูตันโบราณ

หากทาซิทัสช่วยเสริมแนวคิดนี้ก็เป็นความจริงเช่นกันที่แหล่งข้อมูลส่วนใหญ่ติดตามคำว่า waldeinsamkeit ไปจนถึงศตวรรษที่ 18 1797 เมื่อคำนี้ปรากฏครั้งแรกใน Der Blonde Eckbert (The Fair-Haired Eckbert) ซึ่งเป็นเทพนิยายที่ตั้งอยู่ในเทือกเขา Harz ที่เขียนโดย Ludwig Tieck หนึ่งในบิดาผู้ก่อตั้งของขบวนการวรรณกรรมแนวโรแมนติกที่จับภาพ Zeitgeist หนึ่งในแนวคิดหลักของเทรนด์นี้คือการเฉลิมฉลองของธรรมชาติที่สอดคล้องกับการโอบกอดของความโดดเดี่ยวและความเศร้าโศก ในแง่นี้ waldeinsamkeit จึงถือกำเนิดขึ้น สล็อต

ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 โจเซฟวิคเตอร์ฟอนเชฟเฟลนักประพันธ์และนักประพันธ์ที่อ่านอย่างกว้างขวางได้สร้างสิ่งที่นักวิชาการขนานนามว่า ในคอลเลกชันบทกวี 12 บทของ Waldeinsamkeit เขาอธิบายถึงวงจรความเหงาในป่าในระยะยาวตั้งแต่วิธีที่คุณควรรู้สึกเมื่อพบว่าตัวเองอยู่คนเดียวในป่าไปจนถึงวิธีการชื่นชมไฟป่าอย่างแท้จริง ความคิดของเขาเกี่ยวกับการหลงทางอยู่คนเดียวในป่าจับภาพจินตนาการของสาธารณชนได้จากการอ่านสดทั่วประเทศ slotxo