การตรวจสอบทั่วโลกเกี่ยวกับความเสี่ยงของการแพร่กระจายของแบคทีเรียและไวรัสในห้องน้ำสาธารณะพบว่าสเปรย์ชีวภาพสามารถแพร่กระจายไปทั่วอาคารหลายชั้นได้โดยใช้ระบบประปาที่มีข้อบกพร่อง และการเปิดฝาชักโครกทิ้งไว้หลังจากการชำระล้างสามารถกระจายละอองที่ปนเปื้อนออกไปได้ไกลเกินเมตร

ถังขยะที่ไม่มีฝาปิดในห้องน้ำสาธารณะถือเป็นความเสี่ยง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากอยู่ใต้หรือใกล้กับเครื่องเป่ามือไฟฟ้า

นักวิจัยจาก ANU และ University of South Australia ได้ประเมิน 38 การศึกษาที่แตกต่างกันจาก 13 ประเทศที่ตรวจสอบความเสี่ยงของการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อในห้องน้ำสาธารณะ การค้นพบของพวกเขาได้รับการตีพิมพ์ในวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมรวม

นอกเหนือจากการพิจารณาความเสี่ยงของการแพร่เชื้อ COVID-19 ในห้องน้ำแล้ว การตรวจสอบยังวิเคราะห์ความเสี่ยงของโรคติดเชื้ออื่นๆ จากห้องน้ำสาธารณะในร้านอาหาร สถานที่ทำงาน อาคารพาณิชย์ และมหาวิทยาลัย

ผลการวิจัยแสดงให้เห็นหลักฐานอย่างกว้างขวางว่าพื้นผิวที่ปนเปื้อนเป็นสาเหตุของการแพร่เชื้อทางปาก-ปาก แต่ไม่มีเอกสารกรณีการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อในอากาศ

ภายหลังการเปิดพรมแดนอีกครั้ง นักวิจัยเรียกร้องให้มีการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อประเมินความเสี่ยงในการแพร่เชื้อ SARS-CoV-2 ในห้องน้ำสาธารณะ

ศาสตราจารย์เอริกา ดอนเนอร์ นักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมของ UniSA ผู้เขียนร่วมของรายงาน กล่าวว่า จากหลักฐานเล็กๆ น้อยๆ บ่งชี้ว่าผู้ใช้หลีกเลี่ยงห้องน้ำสาธารณะในช่วง 18 เดือนที่ผ่านมา เนื่องจากการรับรู้ถึงความเสี่ยงของการแพร่เชื้อโควิด-19

“บางคนกังวลเรื่องการใช้ห้องส้วมสาธารณะในช่วงการระบาดใหญ่ แต่ถ้าคุณใช้เวลาในห้องน้ำให้น้อยที่สุด ล้างมือให้สะอาด และอย่าใช้โทรศัพท์มือถือ กินหรือดื่ม ความเสี่ยงก็จะลดลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าห้องน้ำได้รับการดูแลอย่างดี” ศ.ดอนเนอร์กล่าว

“แม้ว่าจะมีหลักฐานการแพร่เชื้อ COVID-19 ผ่านห้องน้ำสาธารณะอย่างจำกัด แต่ก็เต็มไปด้วยแบคทีเรีย โดยเฉพาะที่มีการใช้บ่อยและไม่ได้ทำความสะอาดอย่างเหมาะสม”

มีการระบุแบคทีเรียในลำไส้ ผิวหนัง และในดิน และไวรัสระบบทางเดินหายใจหลายชนิดในห้องน้ำสาธารณะ ซึ่งมีความเสี่ยงที่จะแพร่เชื้อ

การล้างโถส้วมแบบเปิดฝา การล้างมือหรือการเป่าให้แห้งที่ไม่ได้ผล การทำความสะอาดพื้นผิวที่ไม่ดี ท่อระบายน้ำอุดตัน และถังขยะที่ไม่มีฝาปิด ล้วนมีส่วนทำให้เกิดปริมาณแบคทีเรียและไวรัสจำนวนมากในห้องน้ำ

การศึกษา 6 ชิ้นตรวจสอบการแพร่กระจายของแบคทีเรียในห้องน้ำสาธารณะ โดยแสดงให้เห็นว่าเครื่องเป่าลมเจ็ทสามารถแพร่กระจายละอองได้ไกลถึง 3 เมตร และการล้างโถส้วมจะแพร่กระจายอนุภาคได้ไกลถึง 1.5 เมตร และคงอยู่ในอากาศนานกว่า 30 นาที

การศึกษาหนึ่งในปี 2564 คาดว่าจำนวนอนุภาคจากโถชักโครกเทียบเท่ากับละอองน้ำจากคนที่พูดเสียงดังเป็นเวลามากกว่าหกนาทีครึ่ง

ศ.ดอนเนอร์กล่าวว่า "แม้ว่าจะมีความเสี่ยงที่ละอองลอยจะแพร่กระจายจากการชักโครกและการทำให้มือแห้ง แต่เราไม่พบหลักฐานการแพร่กระจายของเชื้อโรคในลำไส้หรือทางเดินหายใจในอากาศในห้องน้ำสาธารณะในวรรณคดีที่เราตรวจสอบ"

“อย่างไรก็ตาม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการล้างมืออย่างละเอียดและการเป่ามือให้แห้งอย่างมีประสิทธิภาพเป็นสิ่งสำคัญในการหยุดการแพร่กระจายของโรค

“ในขณะที่พรมแดนเปิดกว้างและมีผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้น ผู้คนสามารถป้องกันตนเองจากการติดเชื้อ COVID-19 ได้ด้วยการรักษาสุขอนามัยที่ดีต่อไป ซึ่งรวมถึงล้างมือและฆ่าเชื้อ ฆ่าเชื้อมือจับประตู ฝาชักโครก และพื้นผิวอื่นๆ ที่มีการสัมผัสบ่อยๆ

“นิสัยเหล่านี้จะไม่เพียงแต่ลดความเสี่ยงของการติดเชื้อ COVID-19 แต่ยังจำกัดความเสี่ยงของการติดเชื้อแบคทีเรียอีกด้วย”